Βραδυκαρδία (χαμηλός καρδιακός ρυθμός): Από τι προκαλείται και πότε πρέπει να σας ανησυχεί


Μιχάλης Θερμόπουλος

Ο χαμηλός καρδιακός ρυθμός είναι πιο πιθανός καθώς μεγαλώνετε και μπορεί να είναι σημάδι προβλημάτων υγείας.

Ο αργός καρδιακός ρυθμός είναι γνωστός ως βραδυκαρδία και εμφανίζεται συχνά σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

“Καθώς μεγαλώνουμε, υπάρχει φυσιολογική φθορά στο ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς. Ως εκ τούτου, ο καρδιακός ρυθμός τείνει να επιβραδύνεται”, λέει ο καρδιολόγος δρ. Jose Baez-Escudero, συνεργάτης της Cleveland Clinic.

Βραδυκαρδία: Τι σημαίνει χαμηλός καρδιακός ρυθμός

Οι γιατροί θεωρούν ότι ο χαμηλός καρδιακός ρυθμός είναι 60 παλμοί ανά λεπτό (bpm) και κάτω. Εάν έχετε βραδυκαρδία, θα έχετε χαμηλό καρδιακό ρυθμό ηρεμίας κάτω από 60 bpm, ακόμα και όταν είστε ξύπνιοι και δραστήριοι. Αντίθετα, ένα φυσιολογικό εύρος είναι 60 έως 100 bpm όταν είστε ξύπνιοι.

Είναι πολύ πιθανό να έχετε αργό καρδιακό ρυθμό και να μην εμφανίσετε συμπτώματα. Ωστόσο, εάν έχετε συμπτώματα αλλά τα αγνοήσετε, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα.

Συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν αντιμετωπίζετε μερικά από αυτά τα συμπτώματα μαζί με βραδυκαρδία:

Ποιος καρδιακός ρυθμός είναι πολύ χαμηλός;

Εάν ο καρδιακός σας ρυθμός είναι κάτω από 60 bmp, αλλά δεν έχετε συμπτώματα, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αλλά είναι σώφρον να γνωρίζετε τα σημάδια του προβλήματος, επειδή η βραδυκαρδία σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτεί θεραπεία.

Για παράδειγμα, εάν ο καρδιακός σας ρυθμός πέσει κάτω από τους 40 bpm, τότε ίσως δεν φτάνει επαρκές οξυγόνο στον εγκέφαλο, κάτι που θα προκαλέσει λιποθυμίες, ζαλάδες και δύσπνοια. Το αίμα μπορεί επίσης να συσσωρευτεί στους θαλάμους της καρδιάς σας, προκαλώντας συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.

Αλλάζουν τα εύρη χαμηλών καρδιακών παλμών ανάλογα με την ηλικία/τη δραστηριότητα;

Για τους περισσότερους που είναι νεαρότεροι ή αθλητές ή άτομα που ασκούνται τακτικά, ο χαμηλός καρδιακός ρυθμός κατά την άσκηση (κάτω από 60 bpm) είναι φυσιολογικός και υγιής. Εάν είστε σωματικά δραστήριοι, η καρδιά αντλεί αίμα πιο αποτελεσματικά.

Το ίδιο ισχύει και για τον ύπνο. Είναι φυσιολογικό να έχετε χαμηλό καρδιακό ρυθμό όταν κοιμάστε. Τότε ο καρδιακός σας ρυθμός συνήθως επιβραδύνεται στους 40 με 60 παλμούς το λεπτό.

Βραδυκαρδία: Τι προκαλεί χαμηλό καρδιακό ρυθμό

Καρδιακή δυσλειτουργία

Η πιο κοινή αιτία βραδυκαρδίας είναι μια δυσλειτουργία στον φυσικό “βηματοδότη” της καρδιάς σας, τον φλεβοκομβικό κόμβο. Ελέγχει πόσο γρήγορα οι άνω και κάτω καρδιακοί θάλαμοι αντλούν το αίμα στο σώμα.

Κολποκοιλιακός αποκλεισμός

Μια άλλη αιτία βραδυκαρδίας είναι ένας κολποκοιλιακός αποκλεισμός. Είναι όταν οι άνω και κάτω θάλαμοι της καρδιάς δεν επικοινωνούν καλά και ως αποτέλεσμα ο καρδιακός σας ρυθμός πέφτει.

“Είναι σαν να έχεις εικονικά ηλεκτρικά καλώδια μέσα στην καρδιά. Αυτά επιδεινώνονται όσο μεγαλώνουμε. Τα κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε ηλικιωμένους μπορούν επίσης συχνά να κάνουν τη βραδυκαρδία πιο σημαντική”, λέει ο δρ. Baez-Escudero.

Ηλικία

Η ηλικία είναι ο πιο κοινός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη βραδυκαρδίας. Η πάθηση είναι πιο συχνή στους άνδρες κάθε ηλικίας και στις γυναίκες άνω των 65 ετών.

Ορισμένες ασθένειες

  • Στεφανιαία νόσος
  • Βακτηριακή λοίμωξη στο αίμα
  • Φλεγμονή στην καρδιά
  • Υποθυρεοειδισμός
  • Ανισορροπία ηλεκτρολυτών
  • Υπερκαλιαιμία
  • Ορισμένα φάρμακα, όπως οι β-αναστολείς
  • Συγγενή καρδιακά ελαττώματα, διαβήτης και μακροχρόνια υπέρταση, κάνουν τη βραδυκαρδία πιο πιθανή, λέει ο δρ. Baez-Escudero

Βραδυκαρδία: Πότε πρέπει να ανησυχήσετε για τους χαμηλούς καρδιακούς παλμούς

Εάν ανησυχείτε για οτιδήποτε αφορά την καρδιά σας, το σώφρον είναι να σας δει ένας καρδιολόγος. Εκείνος είναι η πιο ασφαλής και έγκυρη πηγή ενημέρωσης για την υγεία της καρδιάς σας.

Μπορούν να χρειαστεί να κάνετε ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα για να μετρήσει τα ηλεκτρικά σήματα στην καρδιά σας. Επίσης, η χρήση μιας 24ωρης παρακολούθησης με ειδικό μηχάνημα μπορεί επίσης να βοηθήσει τον γιατρό να δει πώς λειτουργεί η καρδιά σας μέσα στην ημέρα σας.

Εάν κριθεί ότι χρειάζεστε θεραπεία, ο γιατρός σας θα προσπαθήσει πρώτα να αποκλείσει φάρμακα ή άλλες προϋπάρχουσες καταστάσεις ως πιθανές αιτίες. Μερικές φορές, η αλλαγή/προσαρμογή κάποιας φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Εάν όχι, η εμφύτευση βηματοδότη μέσω ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής είναι η μοναδική επιλογή για να επιταχύνετε τον καρδιακό σας ρυθμό, λέει ο δρ. Baez-Escudero.

Ωστόσο, ο ίδιος επισημαίνει ότι η βραδυκαρδία δεν συνιστά συνήθως μια επείγουσα κατάσταση:

“Γενικά, η βραδυκαρδία μας δίνει χρόνο για να αξιολογήσουμε την κατάσταση και να αποκλείσουμε εάν ευθύνεται κάποια άλλη πάθηση. Στη συνέχεια, μπορούμε να προσαρμόσουμε τα φάρμακα ή να λάβουμε άλλα μέτρα, αν χρειαστεί”

.

Πηγή: https://health.clevelandclinic.org

http://www.iatropedia.gr

Το πιο συχνό ρευματικό νόσημα σε παιδιά κάτω των 16 ετών


ΓΡΑΦΕΙ: ΕΛΕΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ

Πολλά ρευματικά νοσήματα της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μπορεί να επιμένουν για χρόνια ή και στην ενήλικη ζωή του ατόμου.

Με αφορμή τη 18 Μαρτίου που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Νεανικών Ρευματικών Νοσημάτων, αξίζει να στρέψουμε την προσοχή μας στα νοσήματα αυτά. Σύμφωνα με έρευνες, τα Νεανικά Ρευματικά Νοσήματα στη χώρα μας επηρεάζουν χιλιάδες παιδιά κάτω των 16 ετών, φαινόμενο που παρατηρείται και σε άλλες χώρες του κόσμου. Τα Νεανικά Ρευματικά Νοσήματα είναι μια ομάδα σπάνιων χρόνιων φλεγμονωδών καταστάσεων. Αυτό σημαίνει ότι επιμένουν για πολλά χρόνια και συχνά συνεχίζονται μέχρι και την ενήλικη ζωή.

Τα συμπτώματα δεν είναι ίδια σε όλα τα παιδιά που πάσχουν από κάποιο ρευματικό νόσημα και μπορεί να αλλάξουν από μέρα σε μέρα. Δεδομένου ότι τα παιδιά μεγαλώνουν, είναι σημαντική η θεραπεία των νεανικών ρευματικών παθήσεων,  με τη βοήθεια της ιατρικής κοινότητας, η οποία θα πρέπει να συνεργαστεί και με διάφορες άλλες ειδικότητες, όπως οι φυσιοθεραπευτές, οι εργοθεραπευτές, οι ψυχολόγοι, οι νοσηλευτές κτλ. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της βλάβης των αρθρώσεων, των οστών και των υπολοίπων οργάνων του σώματος και στη διατήρηση της υγιούς κοινωνικής ανάπτυξης. 

«Η Νεανική Ιδιοπαθής Αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση διαταραχή, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δυσλειτουργεί και επιτίθεται στα ίδια τα όργανα του σώματος και στους ιστούς. Πρόκειται για την πιο συχνή ρευματολογική πάθηση στα παιδιά και υπολογίζεται ότι προσβάλει 1 στα 1000 παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών. Κάθε μεμονωμένη περίπτωση της Νεανικής Ιδιοπαθούς Αρθρίτιδας (NIA) ταξινομείται για να προσδιοριστεί η κατάλληλη θεραπεία. Ένα παιδί που πάσχει από ΝΙΑ συχνά νιώθει σύγχυση και φόβο. Δεν καταλαβαίνει γιατί νοσεί και πονάει και ανησυχεί με τις συχνές επισκέψεις σε γιατρό και νοσοκομείο, καθώς και τα φάρμακα και τα εμβόλια στα οποία υποβάλλεται » επισημαίνει ο κος Λάμπρος Φώτης, Παιδίατρος-Παιδορευματολόγος, Επικ. Καθηγητής Παιδιατρικής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ, Γ’  Παιδιατρική Κλινική, Π.Γ.Ν. «Αττικόν».

Η 18η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως «Παγκόσμια Ημέρα Νεανικών Ρευματικών Νοσημάτων». Στόχοι αυτής της ημέρας είναι η ενίσχυση της ευαισθητοποίησης των Επαγγελματιών Υγείας για τα νοσήματα αυτά, η ενημέρωση των γονέων και γενικότερα του κοινωνικού συνόλου ώστε να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα έγκαιρα και να συμβάλλουν ενεργά στη στήριξη των παιδιών τους αναφέρει η κα Αθανασία Παππά, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α), η οποία νοσεί από την ηλικία των 7 ετών. 

Η  ίδια είναι και η συγγραφέας του παραμυθιού «Η φίλη μου η ΝΙΑ.ΡΑ» με σκοπό και στόχο την ενημέρωση, την εκπαίδευση  και την ευαισθητοποίηση των παιδιών, των γονέων και των εκπαιδευτικών για τη Νεανική Ιδιοπαθή Αρθρίτιδα. Το παραμύθι που είναι ένα βιωματικό αφήγημα της συγγραφέως, θέλοντας να δώσει  το πιο αισιόδοξο μήνυμα σ’ όλα τα παιδιά που νοσούν  από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα έλαβε το πρώτο βραβείο στο ετήσιο διεθνές συνέδριο της EULAR PARE το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 19-21 Οκτωβρίου 2022 στις Βρυξέλλες. Το παραμύθι διατίθεται από την ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α. 

http://www.shape.gr

Τρίτη ηλικία: Γιατί οι άνδρες πέφτουν περισσότερο από τις γυναίκες


Οι γυναίκες στην τρίτη ηλικία υποβάλλονται σε θεραπεία για τις συνέπειες των πτώσεων συχνότερα από τους ηλικιωμένους άνδρες. Όμως είναι οι άντρες που είναι πιο πιθανό να υποστούν κάταγμα κρανίου όταν πέσουν. Αυτό έδειξε μια νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων.

Αυτό προκαλεί σοβαρή ανησυχία, καθώς πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας 65 ετών και άνω, υποβάλλονται σε θεραπεία στα επείγοντα κάθε χρόνο εξαιτίας πτώσεων στις ΗΠΑ.

«Ο μεγάλος αριθμός τραυματισμών στο κεφάλι και τα επακόλουθα κατάγματα του κρανίου λόγω πτώσεων, αποτελούν αιτία ανησυχίας, καθώς ο γηράσκων πληθυσμός συνεχίζει να έχει ενεργό τρόπο ζωής», τονίζει ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Scott Alter, αναπληρωτής καθηγητής επείγουσας ιατρικής στο Κολέγιο Ιατρικής του Florida Atlantic University.

Ο τραυματισμός στο κεφάλι και τα κατάγματα του κρανίου αποτελούν σοβαρή κατάσταση, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.

Περίπου το 58% αυτών των πτώσεων συμβαίνουν σε γυναίκες, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Εθνικής Βάσης Δεδομένων Τραύματος του 2016.

Ο Alter και οι συνεργάτες του αξιολόγησαν όλους τους ασθενείς που είχαν διακομιστεί με τραύμα στο κεφάλι σε δύο κέντρα τραύματος επιπέδου 1 στη νοτιοανατολική Φλόριντα.

Οι ερευνητές εξέτασαν τα κατάγματα του κρανίου λόγω οξέος τραύματος, συγκρίνοντάς τα ανά φύλο, φυλή/εθνικότητα του ασθενούς και τον τρόπο που έλαβε χώρα ο τραυματισμός.

Περίπου το 56% από τους περίπου 5.400 ασθενείς ήταν γυναίκες. Περίπου το 85% των τραυματισμών στο κεφάλι συνέβησαν λόγω πτώσεων. Οι γυναίκες ήταν μέσης ηλικίας 83 ετών και οι άνδρες 81 ετών, αντίστοιχα.

Οι άνδρες είχαν σημαντικά αυξημένη συχνότητα κρανιακών καταγμάτων λόγω τραύματος στο κεφάλι, κυρίως λόγω πτώσεων. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το αποτέλεσμα ήταν απροσδόκητο επειδή προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι γυναίκες ήταν πιο ευαίσθητες σε κατάγματα του προσώπου.

«Καθώς οι πτώσεις προκάλεσαν τον μεγαλύτερο αριθμό τραυματισμών στο κεφάλι και τα επακόλουθα κατάγματα του κρανίου, η πρόληψη της πτώσης μπορεί να είναι μια σημαντική παρέμβαση που πρέπει να ληφθεί υπόψη» για τη μείωση της ασθένειας και των τραυματισμών, είπε ο Alter.

«Αν και η εκπαίδευση για την πρόληψη της πτώσης μπορεί να αντιμετωπιστεί στην πρωτοβάθμια περίθαλψη ή σε εγκαταστάσεις υποβοηθούμενης διαβίωσης, το τμήμα επειγόντων περιστατικών θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει μια ευκαιρία για εκπαίδευση των ασθενών και για πρόληψη μελλοντικών θανάτων και αναπηριών από πτώσεις σε αυτόν τον πληθυσμό», πρόσθεσε.

Η έκθεση δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση American Journal of Emergency Medicine.

http://www.healthview.gr

Ποια είναι η καλύτερη στάση για τον ύπνο;


Θοδωρής Διάκος
Συντάκτης – Δημοσιογράφος

Μπορεί να είναι διαφορετική για τον καθένα βάσει των αναγκών του. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Ο καλός ύπνος έχει τεράστια οφέλη για την υγεία μας. Το πρόβλημα είναι ότι για πολλούς ανθρώπους η κακή στάση του σώματος κατά τον ύπνο δημιουργεί προβλήματα. Αυτές είναι οι στάσεις που προτείνουν οι ειδικοί, είτε είστε έγκυος, επιρρεπής στο ροχαλητό, αντιμετωπίζετε πόνους στην πλάτη ή τον αυχένα ή έχετε άλλες καταστάσεις που μπορούν να επωφεληθούν από τη σωστή στάση ενώ κοιμάστε.

Ύπνος ανάσκελα

Πλεονεκτήματα:

Μειώνει τους πόνους στη μέση και τον αυχένα

Υποστηρίζει τη σπονδυλική στήλη σας ώστε οι μύες σας να μπορούν να χαλαρώσουν και να ανακάμψουν

Βοηθά στην ανακούφιση της συμφόρησης, ειδικά έχετε ελαφρώς ανασηκωμένο τον κορμό σας

Βοηθά στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης ρυτίδων στο πρόσωπο

Μειονεκτήματα:

Αυξάνει τον κίνδυνο κατάρρευσης των αεραγωγών για όσους ροχαλίζουν ή έχουν υπνική άπνοια

Αυξάνει τα επίπεδα πίεσης για ορισμένους τύπους πόνου στην πλάτη

Αυξάνει τα επεισόδια παλινδρόμησης οξέος

Αυξάνει την πίεση της βαρύτητας για να κάνει πιο δύσκολη την αναπνοή, καθιστώντας τον ακατάλληλο για ηλικιωμένους ή βαρύτερους ανθρώπους

Αναγκάζει το έμβρυο να ασκεί μεγαλύτερη πίεση στην καρδιά σε έγκυες γυναίκες, ειδικά στο τρίτο τρίμηνο.

Ύπνος μπρούμυτα

Πλεονεκτήματα:

Ανοίγει τον αεραγωγό για να μειώσει το ροχαλητό

Μειονεκτήματα:

Προκαλεί αυξημένη βαρύτητα στα πλευρά σας για να κάνει την αναπνοή λιγότερο ενεργειακά αποδοτική

Παρέχει την ελάχιστη στήριξη της πλάτης και του αυχένα από τις τρεις θέσεις

Συμβάλλει στις ρυτίδες του προσώπου

Δεν είναι άνετος για εγκύους

Ύπνος στο πλάι

Πλεονεκτήματα:

Προωθεί την ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, καθιστώντας την ιδανική για άτομα με πόνο στην πλάτη, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούν μαξιλάρια στήριξης

Μειώνει το ροχαλητό και την καούρα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ευεργετικό για άτομα με παλινδρόμηση και υπνική άπνοια

Προωθεί την άνεση, την ευκολία στην αναπνοή και τη μειωμένη πίεση στη σπονδυλική στήλη και τα εσωτερικά όργανα, καθιστώντας την κορυφαία επιλογή για εγκύους και ηλικιωμένους

Μειονεκτήματα:

Αυξάνει την πίεση στους ώμους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι ιδανικό για όσους έχουν πόνο σε αυτή την περιοχή

Συμβάλλει στις ρυτίδες του προσώπου.

Ποια πλευρά λοιπόν είναι η καλύτερη;

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sensors διαπίστωσε ότι ο ύπνος στη δεξιά πλευρά προάγει υψηλότερη ποιότητα ύπνου. Ωστόσο, ο ύπνος στην αριστερή πλευρά είναι ιδανικός για άτομα με παλινδρόμηση επειδή μειώνει την πίεση στα εσωτερικά όργανα.

Ο ύπνος στην αριστερή πλευρά έχει ένα άλλο ξεχωριστό πλεονέκτημα: Είναι η καλύτερη στάση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λένε οι ειδικοί. Η εγκυμοσύνη, ειδικά κατά το τρίτο τρίμηνο, μπορεί να προκαλέσει δυσφορία κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο ύπνος στο πλάι ανακουφίζει την πίεση που ασκεί η μήτρα στα αιμοφόρα αγγεία της κοιλιάς και βελτιώνει τη ροή του αίματος.

Ποια είναι η καλύτερη στάση ύπνου για τον πόνο στον αυχένα και την πλάτη;

Ο ύπνος ανάσκελα μπορεί να είναι πιο άνετος για όσους έχουν πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα. Μπορεί να βοηθήσει στην ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης και να μειώσει τον πόνο. Ο ύπνος στο πλάι με τα γόνατα λυγισμένα και ένα μαξιλάρι ανάμεσα στα γόνατα μπορεί επίσης να βοηθήσει.

http://www.iatronet.gr

Πνευμονική υπέρταση: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία


Μιχάλης Θερμόπουλος

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η πνευμονική υπέρταση μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια και θάνατο.

Οι πνευμονικές αρτηρίες είναι τα αιμοφόρα αγγεία που μεταφέρουν το αίμα από τη δεξιά πλευρά της καρδιάς στους πνεύμονες, όπου το οξυγόνο εισέρχεται στο αίμα. Το οξυγονωμένο αίμα στη συνέχεια μεταφέρεται πίσω στην αριστερή πλευρά της καρδιάς μέσω των πνευμονικών φλεβών.

Η πίεση του αίματος που κυκλοφορεί στις πνευμονικές αρτηρίες (πνευμονική αρτηριακή πίεση) είναι φυσιολογικά σημαντικά χαμηλότερη από την συστηματική αρτηριακή πίεση (πίεση του αίματος που μετράται τακτικά και βγαίνει από την αριστερή πλευρά της καρδιάς).

Η φυσιολογική συστολική αρτηριακή πίεση είναι συνήθως κάτω από 120 mmHg. Στο πνευμονικό σύστημα, η αρτηριακή πίεση είναι τυπικά 20 έως 25 mmHg.

Εάν η πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες αυξάνεται ασυνήθιστα για οποιονδήποτε λόγο, η κατάσταση αναφέρεται ως πνευμονική υπέρταση.

Γενικά, αυτή η αύξηση της πίεσης προκαλείται από τη σύσφιξη ή τη στένωση των αιμοφόρων αγγείων που μεταφέρουν το αίμα στους πνεύμονες.

Αυτή η συστολή εμποδίζει τη ροή του αίματος στα αγγεία, αναγκάζοντας το αίμα να ταξιδεύει με μεγαλύτερη δύναμη και μέσω υψηλότερης αντίστασης, οδηγώντας σε υψηλή αρτηριακή πίεση (αρτηριακή υπέρταση).

Πνευμονική υπέρταση: Αίτια

Η πνευμονική υπέρταση χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: πρωτοπαθή και δευτεροπαθή.

Η πρωτοπαθής πνευμονική υπέρταση (ή ιδιοπαθής πνευμονική υπέρταση) δεν προκαλείται από καμία άλλη υποκείμενη πάθηση.

Η δευτεροπαθής πνευμονική υπέρταση προκαλείται από άλλες υποκείμενες παθήσεις, όπως:

  • επαναλαμβανόμενοι θρόμβοι αίματος στους πνεύμονες
  • συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
  • χρόνιες πνευμονικές παθήσεις
  • παράνομη χρήση ναρκωτικών ουσιών
  • ορισμένα φάρμακα
  • ορισμένες ρευματολογικές παθήσεις
  • φλεγμονή των πνευμονικών αιμοφόρων αγγείων

Πιο συγκεκριμένα, η πνευμονική υπέρταση μπορεί να προκληθεί από:

Άλλες λιγότερο συχνές αιτίες δευτεροπαθούς υπέρτασης περιλαμβάνουν:

  • χρήσης ναρκωτικών ουσιών
  • ορισμένα φάρμακα απώλειας βάρους
  • HIV/AIDS
  • υπερθυρεοειδισμός
  • προχωρημένη ηπατικής νόσος
  • αποφρακτική άπνοια ύπνου

Η δευτεροπαθής πνευμονική υπέρταση είναι πολύ πιο συχνή από την πρωτοπαθή πνευμονική υπέρταση.

Υπάρχει επίσης μια νεότερη ταξινόμηση αυτής της πάθησης, η οποία είναι πιο περίπλοκη. Σε αυτό το σύστημα, η πνευμονική υπέρταση μπορεί να χωριστεί σε πέντε βασικές ομάδες με βάση το εάν η υποκείμενη αιτία είναι:

  1. ασθένεια των πνευμόνων
  2. καρδιακή νόσος
  3. αγγειακή νόσος
  4. θρόμβοι αίματος
  5. εξωτερική συμπίεση στα αιμοφόρα αγγεία

Πνευμονική υπέρταση: Συμπτώματα

Πολλοί ασθενείς με πνευμονική υπέρταση μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα, ειδικά εάν η πάθηση είναι ήπια. Διαφορετικά, το πιο κοινό σύμπτωμα της πνευμονικής υπέρτασης είναι η δύσπνοια. Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει δύσπνοια ή να την επιδεινώσει.

Άλλα λιγότερο κοινά συμπτώματα είναι:

  • βήχας
  • κούραση
  • λήθαργος
  • ζάλη

Με την εξέλιξη της νόσου, μπορεί να προκληθεί καρδιακή ανεπάρκεια με αποτέλεσμα:

  • επιδείνωση της δύσπνοιας
  • κατακράτηση υγρών με πρήξιμο των ποδιών
  • πόνος στο στήθος
  • στηθάγχη

Επίσης η πνευμονική υπέρταση μπορεί να χαρακτηρίζεται από:

  • χαμηλό επίπεδο οξυγόνου (υποξία)
  • γρήγορη αναπνοή
  • πρήξιμο των ποδιών

Πνευμονική υπέρταση: Θεραπεία

Γενικά, η θεραπεία της πνευμονικής υπέρτασης επικεντρώνεται στη θεραπεία της υποκείμενης αιτίας και στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Η έγκαιρη αναγνώριση της νόσου και η κατάλληλη διαχείριση της υποκείμενης πάθησης είναι σημαντική για την επιβράδυνση του ρυθμού εξέλιξης σε προχωρημένο στάδιο. Παρά τις προηγμένες θεραπευτικές επιλογές, δεν υπάρχει ίαση για την πνευμονική υπέρταση.

Εντούτοις:

  • Ανεξάρτητα από την αιτία, εάν υπάρχει υποξία, το συμπληρωματικό οξυγόνο μπορεί να είναι ευεργετικό.
  • Εάν υπάρχει εμφανές πρήξιμο των ποδιών, ή κατακράτηση υγρών λόγω καρδιακής ανεπάρκειας, τότε συνιστάται θεραπεία με διουρητικά χάπια
  • Εάν η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είναι η αιτία, τότε η σωστή αντιμετώπιση και θεραπεία αυτής της πάθησης είναι απαραίτητη
  • Εάν η χρόνια πνευμονοπάθεια είναι η αιτία, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατάλληλα
  • Η υπνική άπνοια πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί σωστά
  • Οι περιπτώσεις πνευμονικής υπέρτασης που σχετίζονται με ρευματοειδή αρθρίτιδα, λύκο ή σκληρόδερμα απαιτούν αξιολόγηση και αντιμετώπιση από ρευματολόγο
  • Οι μακροχρόνιοι και επαναλαμβανόμενοι θρόμβοι αίματος στις πνευμονικές αρτηρίες απαιτούν μακροχρόνια θεραπεία με φάρμακα για την αραίωση του αίματος

Πηγή: https://www.emedicinehealth.com

φωτό: iStock

http://www.iatropedia.gr

Διαγνώστηκες με αυτοάνοσο: Να θυμάσαι ότι δεν είσαι η ασθένειά σου


ΓΡΑΦΕΙ: ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ SHAPE

Η διάγνωση για ένα αυτοάνοσο –ή άλλο– νόσημα δε θα πρέπει να προσδιορίζει τη ζωή σου. Αυτό το κάνεις εσύ!

Από την Ειρήνη Γιαννόπαπα, ψυχολόγο, MSC, υπαρξιακή συστημική 
ψυχοθεραπεύτρια

Πάσχετε από αυτοάνοσο νόσημα», «Η λειτουργία του ανοσοποιητικού σας είναι εσφαλμένη», «Επιτίθεστε στον οργανισμό σας», «Μην αγχώνεστε», «Οι ασθενείς με αυτοάνοσα αυξάνονται». Φράσεις που ακούγονται συχνά και επανέρχονται κάποιες φορές με δριμύτητα στο νου όσων έχουν διαγνωστεί με αυτοάνοσο νόσημα. 

Μία ασθένεια δεν μας προσδιορίζει τη ζωή 

Πολλοί άνθρωποι με αυτοάνοσα νοσήματα δεν «πάσχουν», αλλά επιλέγουν να ζουν με ποιότητα και να απολαμβάνουν τη ζωή τους. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα, που απευθύνονται στον ψυχοθεραπευτή όχι απλώς δεν είναι «ασθενείς», αλλά παρουσιάζονται ιδιαίτερα «σθεναροί» κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής διεργασίας, όταν χρειάζεται να «βάλουν πλάτη» για να μην οριστούν από το αυτοάνοσο νόσημα, αλλά να ορίσουν οι ίδιοι τη ζωή τους. Αρκετοί θεραπευόμενοι που έχουν διαγνωστεί με αυτοάνοσο, κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας, επεξεργάζονται, εκτός από τις δυσκολίες που προκύπτουν από την ίδια τη νόσο, την ενοχή που φέρουν ότι εκείνοι προκαλούν τη φθορά. Μοιάζει σαν ο ίδιος τους ο εαυτός να τους «κουνάει το δάχτυλο» και να τους μαλώνει («επιτίθεσαι στον εαυτό σου»). Η αιωρούμενη σκέψη ότι έχουν προκαλέσει κακό στο σώμα τους είναι πολλές φορές ανασταλτική της εξέλιξής τους. Οι διάφοροι ψυχολογίστικοι σχολιασμοί δε, όπως «επιτίθεστε στο σώμα σας, γιατί έχετε πεσμένη ψυχολογία», είναι τουλάχιστον ανήθικοι όταν γίνονται.

«Σκέψου θετικά», αυτή η μάστιγα

Η υπερτροφική παρουσία του motto «Σκέψου θετικά» και οι συμβουλές των γύρω «ειδικών», όπως «Μην αγχώνεσαι, κάνεις κακό στον εαυτό σου», «Έλα τώρα, μη στενοχωριέσαι, θες να καταλήξεις με κανένα αυτοάνοσο από το άγχος;», κάθε άλλο παρά βοηθούν. Το να λες σε κάποιον συνεχώς να μην αγχώνεται είναι σαν να του προκαλείς ένα επιπρόσθετο φορτίο και εντέλει καταλήγει να αγχώνεται επειδή αγχώνεται. Είναι τουλάχιστον ανέντιμο να ζητάς από κάποιον να μη νιώθει θλίψη, όταν, για παράδειγμα, χάσει την εργασία του ή όταν η νόσος τού προκαλεί δυσκολίες που φυσικά και θα ευχόταν να μην είχε. Το να προτείνεις σε κάποιον να ζήσει σε ένα ροζ σύννεφο και να κάνει πως δε βλέπει τη δυσκολία είναι ένα «κουκούλωμα» που κρατάει πίσω τους ανθρώπους. 

«Δεν ΕΙΜΑΙ το αυτοάνοσό μου»

Ο ψυχοθεραπευτής, αναγνωρίζοντας το δύσκολο, καλεί τον θεραπευόμενο να προχωρήσει πέρα από αυτό. Η φθορά και η ασθένεια είναι υπαρκτές, αυτό δε σημαίνει όμως ότι ορίζουν τη ζωή μας. Είμαστε πολλά παραπάνω από το αυτοάνοσό μας. Το να καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε τη
δυσκολία, τη νόσο και τη φθορά και να προχωρήσουμε μαζί τους είναι το ζητούμενο στην ψυχοθεραπεία. Οφείλουμε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας τρυφερά και όχι σαν αυτόν που σφάλλει ή αγχώνεται και καταστρέφει, ανθρώπινα, αναγνωρίζοντας τη δυσκολία που επωμίζεται από τη νόσο, αλλά και με την ομορφιά και τη δύναμη του να ορίζει το ποιος είναι.

Το άγχος και η βαθιά επιθυμία για ζωή

Ο κίνδυνος που ελλοχεύει μετά τη διάγνωση του αυτοάνοσου είναι ο άνθρωπος μπροστά στην πραγματική απειλή που φέρνει η νόσος να αναδιπλωθεί και να καταλήξει να φοβάται να ζήσει. Η νόσος συχνά καταλαμβάνει πολύ χώρο, το πρόσωπο ενδέχεται να ταυτιστεί με αυτήν και η ζωή του να ορίζεται από αυτήν. Πολλά από τα συμπτώματα άγχους που παρουσιάζονται στους θεραπευόμενους προέρχονται από τη βαθιά και γνήσια επιθυμία τους για ζωή. Ο πατέρας με τη σκλήρυνση κατά πλάκας, που δυσκολεύεται να τρέξει με το παιδί του, είναι κι εκείνος που το παρηγορεί όταν κλαίει… Η μητέρα που ταλαιπωρείται από τη Χασιμότο είναι η στοργική σύντροφος και η σωστή επαγγελματίας, είναι η κόρη που φροντίζει τους γονείς της και η έμπιστη φίλη… Και το μόνο βέβαιο είναι ότι δε χρειάζονται το ύποπτο βλέμμα όταν αγχώνονται ή στενοχωριούνται, ούτε την ενοχή που τους καθηλώνει. Αντίθετα, τους αντιστοιχεί σεβασμός και ειλικρινής εμπιστοσύνη ότι θα πάρουν την ευθύνη να ορίσουν τη ζωή τους πέρα από τη δυσκολία της νόσου. 

http://www.shape.gr

Άνοια: Η μεσογειακή διατροφή μειώνει τον κίνδυνο


Η άνοια εξελίσσεται στην μάστιγα της εποχής μας. Το ποσοστό των ασθενών αυξάνεται ολοένα και περισσότερο. Τώρα, νεα έρευνα Βρετανών επιστημόνων δείχνει πως η μεσογειακή διατροφή μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για να ανοια.

Νέα στοιχεία για το πόσο καλό κάνει στην υγεία μας η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή φέρνουν στο «φως» μέσω νέας τους μελέτης οι ειδικοί. Όπως τονίζουν σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο άνοιας.

Άνοια και μεσογειακή διατροφή

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «BMC Medicine», τα άτομα με μεγαλύτερη τήρηση της μεσογειακής διατροφής, είχαν έως και 23% χαμηλότερο κίνδυνο για άνοια σε σχέση με όσους καταναλώνουν λιγότερο συχνά μεσογειακές τροφές.

Η διατροφή μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την άνοια και θα μπορούσε να τεθεί στο επίκεντρο για την πρόληψη ασθενειών και τη μείωση του κινδύνου, ωστόσο προηγούμενες μελέτες που διερευνούσαν τον αντίκτυπο της μεσογειακής διατροφής περιορίζονταν συνήθως σε μικρό δείγμα και χαμηλό αριθμό περιπτώσεων άνοιας. Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Όλιβερ Σάνον από το Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ, ανέλυσαν δεδομένα 60.298 ατόμων από τη βρετανική βιοϊατρική βάση δεδομένων Biobank, που είχαν ολοκληρώσει μια διατροφική αξιολόγηση.

Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην εν λόγω μελέτη εξέτασαν επίσης τον γενετικό κίνδυνο κάθε ατόμου για άνοια, εκτιμώντας τον πολυγονιδιακό κίνδυνο, δηλαδή όλα τα διαφορετικά γονίδια που σχετίζονται με τον κίνδυνο άνοιας.

Στην έρευνα, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δεν υπήρξε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ του πολυγονιδιακού κινδύνου για άνοια και της τήρησης της μεσογειακής διατροφής, κάτι που οι ερευνητές εκτιμούν ότι μπορεί να υποδηλώνει ότι παραμένει η συσχέτιση της μεγαλύτερης τήρησης της μεσογειακής διατροφής και του μειωμένου κινδύνου άνοιας, ανεξάρτητα από τον ατομικό γενετικό κίνδυνο για άνοια. Ωστόσο, αναφέρουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την αξιολόγηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ διατροφής και γενετικής ως προς τον κίνδυνο άνοιας.

Επίσης, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η ανάλυσή τους περιορίζεται σε άτομα που αυτοπροσδιορίστηκαν ως λευκοί, Βρετανοί ή Ιρλανδοί, και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα σε μια σειρά πληθυσμών για να προσδιοριστεί το πιθανό όφελος.

http://www.healthview.gr

Μπούκωμα της άνοιξης: Ποια είναι τα συχνά λάθη που κάνουμε


Μοσχοβάκη Αναστασία
Ειδική παθολόγος

Η ρινική συμφόρηση είναι συχνό και επίμονο σύμπτωμα κατά την Άνοιξη. Μέτρα πρόληψης.

Άνοιξη: Ο καιρός αλλάζει, η γύρη που κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με το αεράκι της Άνοιξης που τη διασπείρει προκαλεί έντονη ανοσολογική απάντηση σε ευαίσθητα άτομα και εμφάνιση ρινικής συμφόρησης αλλεργικής αιτιολογίας που επιπλέκει τις συχνές  κατά την Άνοιξη ιογενείς αναπνευστικές λοιμώξεις. Έτσι, το μπούκωμα ή ρινική συμφόρηση είναι συχνό και επίμονο σύμπτωμα κατά την Άνοιξη. Χαρακτηρίζεται από απόφραξη της μύτης, πταρμό ή ρινική έκκριση. Ενίοτε προσλαμβάνει τόσο έντονα χαρακτηριστικά, που ο ασθενής επιθυμεί να επανέλθει ο Χειμώνας με τις συνήθεις αναπνευστικές ιώσεις.

Συχνά λάθη που κάνουν οι άνθρωποι επιδεινώνουν το συχνό, κατά την περίοδο αυτή, φαινόμενο της μπουκωμένης μύτης:

Διασκεδάζουν και επισκέπτονται χώρους με συνωστισμό

Παρά το γεγονός ότι η δραστηριοποίηση του ανοσοποιητικού μας συστήματος κατά τη διάρκεια του Χειμώνα, μας έχει εφοδιάσει με προστατευτικά αντισώματα έναντι ποικίλων ιών, επιθετικές αναπνευστικές ιώσεις δεν ελλείπουν κατά τη διάρκεια της Άνοιξης εξακολουθώντας να προκαλούν ρινική συμφόρηση ή να επιδεινώνουν τη ρινική συμφόρηση λόγω γύρης. Άτομα με πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι σε ομάδα υψηλού κινδύνου για να εμφανίσουν σοβαρότερα σύνδρομα ή μπορεί να αναπτύξουν μικροβιακές επιμολύνσεις και σοβαρή εξασθένηση που μπορεί να οδηγήσει ενίοτε στον θάνατο. Μερικά απλά μέτρα, σας δίνουν τη δυνατότητα να μειώσετε τη συχνότητα των χώρων με συνωστισμό που επισκέπτεστε: Αποφύγετε ώρες αιχμής κατά την επίσκεψή σας στα supermarket και κατά τη μετακίνησή σας με μέσα μαζικής μεταφοράς. Εάν επιλέξετε να επισκεφτείτε κάποιο νυχτερινό κέντρο με την παρέα σας επιλέξτε κέντρα με καλό εξαερισμό και προτιμήστε, εφόσον η εργασία σας το επιτρέπει,  να τα επισκεφτείτε σε εργάσιμη ημέρα και όχι Σαββατοκύριακα.

Αμελούν το καλό και συχνό πλύσιμο των χεριών

Τα χέρια μας είναι η πρώτη εστία που επισκέπτονται μικρόβια, ιοί, το ξικοί παράγοντες αλλεργιογόνα. Να πλένετε τα χέρια σας οπωσδήποτε μετά από συναλλαγές, κοινωνικές επαφές, μετά την επιστροφή σας στο σπίτι από την εργασία σας, κατά την άφιξή σας στο γραφείο, πριν το φαγητό, μετά την αφόδευση, τουλάχιστον επί 25 δευτερόλεπτα. Διδάξτε τα παιδιά σας πώς να πλένουν σωστά τα χέρια τους και ελέγξτε εάν οι παιδότοποι και οι χώροι φύλαξης των νηπίων σας τηρούν τους σωστούς κανόνες υγιεινής. Οι κάτοχοι παιδότοπων και χώρων φύλαξης των νηπίων πρέπει να μεριμνούν επιπροσθέτως για το σωστό καθαρισμό κοινόχρηστων παιχνιδιών και αντικειμένων.

Επιμένουν να καπνίζουν

Η μύτη έχει σημαντικό ρόλο στον οργανισμό. Συντελεί στην ύγρανση του εισπνεόμενου αέρα, ενώ κατακρατά άχρηστα στοιχεία, μικροοργανισμούς και ρύπους, που θα δρούσαν διαφορετικά βλαπτικά στους βρόγχους. Αδένες και εκκριτικά κύτταρα εκκρίνουν τη ζωτική για την απομάκρυνση των άχρηστων σωματιδίων βλέννα. Η μύτη περιβάλλεται από τους παραρρίνιους κόλπους, ανατομικές κοιλότητες, που καλύπτονται από αναπνευστικό επιθήλιο. Οι παραρρίνιοι κόλποι περιλαμβάνουν τα ιγμόρεια, τις ηθμοειδείς κυψέλες, τους μετωπιαίους και τους σφηνοειδείς κόλπους. Οι παραρρίνιοι κόλποι συντελούν στην παραγωγή υψηλών ποσοτήτων τοξικών ουσιών για μία πλειάδα ιών, βακτηρίων, μυκήτων και καρκινικών κυττάρων. Ο καπνός περιέχει νικοτίνη, καρκινογόνες ουσίες και τοξίνες, που αλλοιώνουν τους προστατευτικούς αυτούς μηχανισμούς άμυνας της μύτης, με αποτέλεσμα την πτώση της τοπικής ανοσολογικής ικανότητας.

Δεν λαμβάνουν μέτρα προστασίας έναντι της γύρης

To μπούκωμα στην αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται στην υπερβολική ανοσολογική απάντηση του οργανισμού σε ουσίες του περιβάλλοντος που καλούνται αλλεργιογόνα. Τα αλλεργιογόνα κατά την Άνοιξη είναι αυξημένα λόγω της  σχετικής ανθοφορίας των φυτών. Η πρόληψη επιτυγχάνεται με την εφαρμογή γενικών και ειδικών μέτρων πρόληψης σε ανθρώπους με αλλεργική προδιάθεση.

  • Τα παράθυρα στο αυτοκίνητο και στο σπίτι πρέπει να διατηρούνται κλειστά
  • Τα διπλά τζάμια συχνά βοηθούν
  • Άμεση αλλαγή ρουχισμού μετά την επιστροφή στο σπίτι.
  • Συνιστώνται εξωτερικά πλαστικά καλύμματα στα κρεβάτια και τα μαξιλάρια.
  • Απομάκρυνση χαλιών διότι το χαλί κρατά και παγιδεύει σκόνη και αλλεργιογόνα.

Χρησιμοποιήστε ειδικά κλιματιστικά συστήματα για αλλεργικούς που διασφαλίζουν επαρκή αερισμό του χώρου κατακρατώντας τη γύρη.

Μη στεγνώνετε τα ρούχα σας έξω, καθώς η γύρη μπορεί να μεταφερθεί από τα ρούχα σας μέσα στο σπίτι με αυτόν τον τρόπο. Χρησιμοποιήστε στεγνωτήριο ρούχων ή απλώστε τα ρούχα τις ώρες που η γυρεοφορία δεν είναι υψηλή.

Κάνουν κατάχρηση τοπικών αποσυμφορητικών

Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, η κατάχρηση τοπικών ρινικών αποσυμφορητικών από τον πληθυσμό αυξάνει κατά την Άνοιξη. Η κατάχρησή τους οδηγεί σε φαρμακογενή ρινίτιδα, λόγω αγγειδιαστολής του ρινικού βλεννογόνου. 

http://www.iatronet.gr

Καρκίνος του προστάτη: Οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται άμεση θεραπεία


Ρούλα Τσουλέα

Η καθυστέρηση της θεραπείας δεν επηρεάζει την επιβίωση, δείχνει νέα μελέτη. Για ποιους ασθενείς ισχύουν τα ευρήματα.

Ο καρκίνος του προστάτη στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν χρειάζεται άμεση ή επιθετική θεραπεία. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να καθυστερήσουν ή και να αποφύγουν τη θεραπεία, χωρίς να επηρεάσουν τις πιθανότητες επιβιώσεώς τους, υποστηρίζουν βρετανοί επιστήμονες.

Η σχετική μελέτη έδειξε πως οι άνδρες με τοπικούς, χαμηλού ή μετρίου κινδύνου καρκίνους οι οποίοι τους παρακολουθούσαν συστηματικά χωρίς να κάνουν θεραπεία (η μέθοδος λέγεται ενεργητική παρακολούθηση), δεν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με όσους επιλέγουν να τους αφαιρέσουν ή να κάνουν άλλη θεραπεία.

Ωστόσο όσοι επιλέγουν την ενεργητική παρακολούθηση, αποφεύγουν τις δυνητικές επιπλοκές της επιθετικής θεραπείας. Στις επιπλοκές αυτές συμπεριλαμβάνονται η ακράτεια ούρων και η στυτική δυσλειτουργία.

«Ο καρκίνος του προστάτη δεν χρειάζεται πανικό όταν διαγνωστεί. Ο ασθενής πρέπει να παίρνει τον χρόνο του για να αποφασίσει τι θα κάνει», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Freddie Hamdy, καθηγητής Ουρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Ο Dr. Hamdy επισήμανε ότι τα ευρήματα αυτά δεν ισχύουν όταν ο καρκίνος του προστάτη είναι υψηλού κινδύνου ή υψηλής κακοήθειας. Αυτού του είδους οι όγκοι είναι επιθετικοί και χρειάζονται άμεση θεραπεία, τόνισε. Αντιπροσωπεύουν όμως μόνο το 15% όλων των διαγνώσεων.

Η επιθετικότητα και η επικινδυνότητα των καρκίνων του προστάτη καθορίζονται με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων που γίνονται όταν πρωτοδιαγιγνώσκονται (π.χ. βιοψία).

Τα ευρήματα της νέας μελέτης παρουσιάσθηκαν χθες στο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας (EAU2023) που διεξάγεται στο Μιλάνο. Επιπλέον, δημοσιεύθηκαν στην κορυφαία ιατρική επιθεώρηση New England Journal of Medicine.

Πολλές θεραπευτικές επιλογές

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος συχνότερος μεταξύ των ανδρών στη χώρα μας. Υπολογίζεται ότι ετησίως διαγιγνώσκεται σε περισσότερους από 6.200, αντιπροσωπεύοντας το 17% όλων των καρκίνων στον ανδρικό πληθυσμό.

Αναλόγως με το στάδιο και την επιθετικότητά του, ο καρκίνος του προστάτη μπορεί να αντιμετωπιστεί:

  • Με ενεργητική παρακολούθηση, χωρίς θεραπεία (γίνονται πολύ συχνές εξετάσεις για να ελέγχεται αν εξελίσσεται. Αν εξελιχθεί, τότε γίνεται θεραπεία)
  • Με χειρουργική επέμβαση (ριζική προστατεκτομή με διάφορες τεχνικές)
  • Με ακτινοθεραπεία, φάρμακα (π.χ. ορμονοθεραπεία, χημειοθεραπεία) ή άλλες μεθόδους

Οι περισσότεροι όγκοι στον προστάτη συνήθως αναπτύσσονται με πολύ αργό ρυθμό. Τυπικά χρειάζονται τουλάχιστον 10 χρόνια έως ότου προκαλέσει συμπτώματα ένας όγκος που έχει αναπτυχθεί μέσα στον προστάτη.

Η θεραπεία δεν επηρέασε την επιβίωση

Η νέα μελέτη άρχισε το 1999 σε 1.643 άνδρες, οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν ηλικία 50-69 ετών. Τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαναφορούν μέση παρακολούθηση 15 ετών (από 11 έως 21 έτη).

Οι άνδρες είχαν αρχικώς αυξημένες τιμές στο PSA και έκαναν περαιτέρω εξετάσεις. Σε περισσότερους από έναν στους τρεις ο καρκίνος του προστάτη ήταν μετρίου έως υψηλού κινδύνου. Ωστόσο κανένας δεν είχε προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο.

Άλλοι από τους ασθενείς είχαν κάνει ενεργητική παρακολούθηση, άλλοι ριζική προστατεκτομή και άλλοι ακτινοθεραπεία. Αρκετοί άνδρες απ’ όλες τις ομάδες έλαβαν τελικά και ορμονοθεραπεία.

Οι ασθενείς που υποβάλλονταν σε ενεργητική παρακολούθηση, μπορούσαν να αλλάξουν ομάδα αν εξελισσόταν ο καρκίνος του προστάτη τους.

Έως το 2020, 45 από τους άνδρες (ποσοστό 2,7%) είχαν χάσει τη ζωή τους από τον καρκίνο τους. Ανά ομάδα θεραπείας οι θάνατοι ήταν:

  • 17 στην ενεργητική παρακολούθηση (ποσοστό 3,1%)
  • 12 στην ριζική προστατεκτομή (ποσοστό 2,2%)
  • 16 στην ακτινοθεραπεία με ορμονοθεραπεία (ποσοστό 2,9%)

Άλλα ευρήματα

Οι διαφορές αυτές δεν κρίθηκαν ως ιδιαιτέρως σημαντικές. Ίσχυαν, δε, παρότι οι άνδρες που έκαναν ενεργητική παρακολούθηση εξελίχθηκαν συχνότερα σε μεταστατικό καρκίνο. Ειδικότερα μεταστατικός καρκίνος του προστάτη διαγνώστηκε τελικά σε:

  • 51 άνδρες που έκαναν ενεργητική παρακολούθηση (9,4%)
  • 26 άνδρες που έκαναν ριζική προστατεκτομή (4,7%0
  • 27 άνδρες που έκαναν ακτινοθεραπεία (5%)

Ωστόσο, το 24,4% των ανδρών που έκαναν ενεργητική παρακολούθηση δεν είχαν χρειαστεί κανενός είδους θεραπεία έως το τέλος της περιόδου παρακολουθήσεως. Είχαν γλιτώσει επίσης τις παρενέργειες των θεραπειών.

Π.χ. ο ένας στους πέντε απ’ όσους υποβλήθηκαν σε ριζική προστατεκτομή, χρειάστηκαν να φορούν για αρκετό καιρό πάνες ακράτειας. Πολλοί εξ άλλου είχαν και προβλήματα στύσεως, τα οποία δεν βελτιώθηκαν με τον καιρό. Αντίστοιχα, στην ομάδα της ακτινοθεραπείας υπήρξαν σεξουαλικά προβλήματα που αμβλύνθηκαν λίγο μετά το πέρας της.

Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν την άποψη ότι για να αποφασιστεί πως θα αντιμετωπιστεί ο καρκίνος του προστάτη πρέπει να ζυγίζονται σε κάθε ασθενή ξεχωριστά τα προσδοκώμενα οφέλη από τη θεραπεία έναντι των δυνητικών κινδύνων της, κατέληξαν οι ερευνητές.

Φωτογραφία: iStock

http://www.iatropedia.gr

10 συμπτώματα που χτυπούν «καμπανάκι» για τα νεφρά μας


ΓΡΑΦΕΙ: ΣΟΦΙΑ ΚΩΣΤΑΡΑ

Τα υγιή νεφρά είναι ζωτικής σημασίας για τη γενική μας υγεία. Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Νεφρά αναγνώρισε κάποια συμπτώματα που είναι σημαντικό να τα συζητήσεις με τον γιατρό σου.

Συνεργάστηκε ο δρ Νικόλαος Κωτσαλάς, στρατιωτικός ιατρός και ειδικός νεφρολόγος-υπερτασιολόγος, επιμελητής της Νεφρολογικής Κλινικής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών

Τα νεφρά είναι απαραίτητα στον ανθρώπινο οργανισμό για την απομάκρυνση των άχρηστων ουσιών του μεταβολισμού όπως της ουρίας, της κρεατινίνης και των τοξικών προϊόντων μεταβολισμού. Όταν  τα νεφρά δε λειτουργούν σωστά, προκαλούνται κατακράτηση υγρών και ηλεκτρολυτών, φαγούρα, διαταραχές ούρησης, οξεοβασικές διαταραχές, άνοδος αρτηριακής πίεσης, περικαρδίτιδα, καρδιακή ανεπάρκεια, αναιμία, διαταραχές πήξεως, ουραιμική εγκεφαλοπάθεια, αλλοιώσεις του σκελετού, αδυναμία, ανδρική ανικανότητα, μειωμένη γονιμότητα, επώδυνες μυϊκές συσπάσεις, μουδιάσματα.

Ποια συμπτώματα χτυπούν «καμπανάκι κινδύνου»

Η νεφροπάθεια αποτελεί «σιωπηλό εχθρό» που δεν θα σου δώσει ενδείξεις για την παρουσία της έγκαιρα. Έτσι, τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν όταν θα είναι πια πολύ αργά.

Ακολουθούν 10 ενδείξεις που θα σε προειδοποιήσουν ότι είναι καλό να μιλήσεις με τον γιατρό σου.
1    Ολιγουρία ή ανουρία, σε πιο προχωρημένα στάδια λόγω έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας.
2    Ούρα αφρίζοντα, σαν σαμπάνια, λόγω αυξημένης αποβολής λευκώματος. 
3    Αίμα στα ούρα. Το αίμα στα ούρα είναι πάντα λόγος ανησυχίας. Μπορεί να οφείλεται σε κάποια άλλη πάθηση, θα σε οδηγήσει όμως επιβεβλημένα στην πόρτα του γιατρού.
4    Πρήξιμο και δύσπνοια. Όταν τα νεφρά δυσλειτουργούν, τα περιττά υγρά που υπάρχουν στο σώμα συσσωρεύονται και προκαλούν οίδημα στα χέρια, τα πόδια, στους αστραγάλους ή στο πρόσωπο. Η δύσπνοια που αναφέρεται οφείλεται επίσης στην υπερφόρτωση του οργανισμού με υγρά. 
5 Μεγάλη κόπωση και γενικευμένη αδυναμία. Τα νεφρά παράγουν μια ορμόνη που ονομάζεται ερυθροποιητίνη. Η ορμόνη αυτή βοηθά τα ερυθρά αιμοσφαίρια να μεταφέρουν το οξυγόνο στο υπόλοιπο σώμα. Η μείωση στον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω έλλειψης της ερυθροποιητίνης οδηγεί στην αναιμία. Το αποτέλεσμα είναι η γενικευμένη κόπωση και η υπερβολική αδυναμία.
6 Δυσκολία συγκέντρωσης, εμφάνιση ζαλάδας. Η αναιμία, σε συνδυασμό με τη νεφροπάθεια, στερεί επίσης από τον εγκέφαλο πολύτιμο οξυγόνο, με αποτέλεσμα τη ζαλάδα και την αδυναμία συγκέντρωσης.
7    Ναυτία, εμετοί και ανορεξία λόγω της συσσώρευσης τοξικών προϊόντων του μεταβολισμού στην κυκλοφορία.
8    Μελάγχρωση του δέρματος και φαγούρα. Τα προβλήματα στα νεφρά οδηγούν στη συσσώρευση βλαβερών ουσιών στο αίμα. Έτσι, επηρεάζεται η όψη του δέρματος και μπορεί να εκδηλωθούν εξανθήματα αλλά και έντονη φαγούρα.
9    Μεταλλική γεύση στο στόμα. Αν νιώσεις περίεργη γεύση σαν μέταλλο στο στόμα σου, μην αδιαφορήσεις. Όταν υπάρχει πρόβλημα στα νεφρά, αυξάνεται η ουρία στο αίμα (ουραιμία). Η ουρία διασπάται σε αμμωνία στο σάλιο και έτσι μένει μια χαρακτηριστική γεύση στο στόμα.
10 Νευρολογικά συμπτώματα. Ανάμεσά τους, διαταραχές ύπνου, τα ανήσυχα άκρα και οι μυϊκές κράμπες

http://www.shape.gr