Χρόνος ο άχρονος

Αυτό που μαθαίνουμε όλοι από την στιγμή που γεννιόμαστε και αρχίζουμε να έχουμε επαφή με τον κόσμο γύρω μας, είναι ότι ο χρόνος είναι γραμμικός, έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Στην πραγματικότητα όμως ο χρόνος είναι εργαλείο του νου που συνθέτει την προσωπικότητα και την ιστορία τoυ.

Ο χρόνος έχει να κάνει με την συνειδητότητα, την αιτία και το αποτέλεσμα.

Όσο περνά ο χρόνος αλλάζουμε συνειδητότητα λόγω εμπειριών.

Άλλη συνειδητότητα έχουμε σαν ανήλικοι, ενήλικοι κι άλλη σαν υπερήλικοι.

Έτσι σαν ανήλικοι δημιουργώντας μια νοητική προσωπικότητα μέσα από πεποιθήσεις του περιβάλλοντος μας, αρχίζουμε να δημιουργούμε την αιτία του αποτελέσματος στην αργότερα ενήλικη και υπερήλικη εμπειρία της ζωής μας.

Ένα γεγονός που μας συστέλλει στην παιδική μας ηλικία έχει αποτέλεσμα συνεπειών στην ενήλικη εμπειρία της ζωής μας .

Κάθε παρούσα στιγμή κρύβει μια επιλογή συνειδητή ή ασυνείδητη.

Όλα όσα υπάρχουν στην ζωή μας δημιουργούνται σε κάθε παρούσα στιγμή που βιώνουμε.

Όσο πιο παρούσες, παρόντες είμαστε στο <τώρα> στην <στιγμή> τόσο  πιο συνειδητοί είμαστε σ αυτά που δημιουργούμε και στο αποτέλεσμα που  προβάλλεται στο μέλλον.

Αν κατανοήσουμε ότι το παρελθόν είναι συνέπεια των επιλογών της κάθε παρούσας στιγμής που βιώσαμε, θα αναλαμβάναμε και την ευθύνη αυτού που δημιουργήσαμε.

Αν κατανοήσουμε ότι το μέλλον δημιουργείται από την επιλογή μιας απόφασης της παρούσας στιγμής, θα δούμε ότι έχει ένα πιθανό αποτέλεσμα μιας πράξης που έγινε και έχει πιθανές συνέπειες.

Θα βλέπαμε ότι ο χρόνος πραγματικά ζει και υπάρχει μέσα στο παρόν.

Ο νους θέλει τον γραμμικό χρόνο για να αισθάνεται ασφαλής στο πρόγραμμα του.
Αυτό όμως είναι ουτοπία γιατί όλα ανατρέπονται και τίποτα δεν είναι σίγουρο μέσα στο δευτερόλεπτο της παρούσας στιγμής.

Έτσι, όταν ανατρέχουμε στο παρελθόν που βιώσαμε κατηγορούμε τον εαυτό μας συνήθως για τα λάθη που κάναμε ή αναπολούμε καταστάσεις και πρόσωπα που δεν υπάρχουν στο παρόν μας.

Δημιουργούμε  έτσι ένα είδος δράματος και χάνουμε το παρόν, χάνουμε τα πρόσωπα και τις εικόνες που έχουμε τώρα στην ζωή μας γιατί πως θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε μ’αυτό που υπάρχει, όταν ζούμε σε άλλους χρόνους;

Όταν τρέχουμε στο μέλλον, απλά είναι μια πιθανότητα από τις πολλές και χάνουμε  την στιγμή και το παρόν .

Ο νους μας κυριολεκτικά βομβαρδίζεται από σκέψεις που ακολουθούμε.

Αυτές οι σκέψεις δεν είναι πάντοτε ευχάριστες και τις περισσότερες φορές μας ταξιδεύουν στο παρελθόν η στο  μέλλον.

Έτσι  χάνουμε την ζωή μας γιατί ζούμε και βιώνουμε διαρκώς το παρελθόν ή τρέχουμε στο μέλλον με  αποτέλεσμα να μην είμαστε παρόντες στην ζωή μας που εξελίσσεται στο ΤΩΡΑ.

Όλο το μυστικό είναι να βιώνουμε την παρούσα στιγμή συνειδητά και γεμάτα χωρίς την ιστορία  του νου και την κρίση .

Να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τα τυχών λάθη του παρελθόντος γιατί με την συνειδητότητα που είχαμε τότε, κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε.

Να σταματήσουμε να ελέγχουμε πως θα εξελιχτούν τα πράγματα στο μέλλον γιατί όλα είναι πιθανά όπως και η συνειδητότητα μας που εξελίσσεται.

Να μπούμε στο ΔΕΝ ΞΕΡΩ και να απολαύσουμε αυτό που ζούμε τώρα, με ότι υπάρχει στο ΤΩΡΑ.

Τότε θα μπορούμε να πούμε ότι ζούμε πραγματικά και είμαστε παρόντες στην ίδια μας την ζωή.

Ζωή