ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΛΕΙΔΙ ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΡΑΜΑ
Ο Τolle συμβουλεύει να βάλουμε την γαληνή πάνω από το δράμα. Εξηγεί ότι αν και όλοι μέσα μας θέλουμε να είμαστε γαλήνιοι και ευτυχισμένοι υπάρχει επίσης κάτι μέσα στον καθένα μας που έλκεται από το δράμα και την σύγκρουση.
Έχεις μια διαφωνία με κάποιον; Αισθάνεσαι πως έχεις παραμεριστεί; Δεν έχεις πάρει την αναγνώριση που αξίζεις; Σε όλα αυτά τα σενάρια το μυαλό αγωνίζεται να υπερασπιστεί τη θέση του, να δικαιολογήσει την επιθετικότητα του ή να καταλογίσει ευθύνες σε κάποιον άλλον.
Ο Τolle λέει χαρακτηριστικά << νιώθεις ότι κάτι μέσα σου είναι σε πόλεμο; Κάτι που νιώθει ότι απειλείται και θέλει πάση θυσία να επιβιώσει; Κάτι που χρειάζεται το δράμα για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα του σαν τον νικηφόρο χαρακτήρα σ ένα θεατρικό έργο; Κάτι που του αρκεί να έχει δίκιο παρά να είναι γαλήνιο;>>
Αυτό είναι το εγώ και πάλι ο τρόπος να το κάνεις, να χαλαρώσει την θηλιά που κάνει την σκέψη ασφυκτική είναι απλά να το παρατηρήσεις.
Για τον Τolle το εγώ είναι ένα κομμάτι μας που ταυτίζεται με τη φωνή μέσα στο κεφάλι μας που μιλάει ακατάπαυστα αυτή τη φωνή που σχολιάζει, εικάζει, κρίνει, συγκρίνει, παραπονιέται, συμπαθεί, αντιπαθεί κοκ.
Το εγώ μπορεί να ξαναζεί σκηνές του παρελθόντος η να προβάρει φανταστικές μελλοντικές σκηνές. Θεωρεί το παρελθόν και το μέλλον ιδιαίτερα σημαντικά γιατί από εκεί καθορίζει ποιο είναι και μέχρι που μπορεί να φτάσει. Ωστόσο δίνει ελάχιστη αξία στο Τώρα.
Παρατηρώντας απλά αυτή τη φωνή χωρίς να την κρίνουμε με κανέναν τρόπο αντιλαμβανόμαστε αμέσως ότι » Υπάρχει η φωνή » και «Υπάρχω εγώ που ακούω τη φωνή» Ακριβώς την στιγμή αυτής της συνειδητοποίησης μπορείς να παρακάμψεις αυτά που λέει η φωνή και να δηλώσεις » Επιλέγω να είμαι ευτυχισμένος παρά να επιμένω με οποιοδήποτε κόστος να έχω δίκιο» .
Η παρατήρηση και η επιλογή καθορίζει την νέα νοητική, συναισθηματική και τελικά φυσική σου πορεία…
Χριστίνα Φουτζιτζή
συνεχίζεται…….
Ροή φωτός και αφύπνιση 